Μη μου θυμωνεις ουρανε κι ελα ψιθυρισε μου......κι αν η καρδια τωρα πονα ελα κι αγκαλιασε με......Δακρυ στα ματια σου μη δω ουρανε δε θα το αντεξω...κομματια κι αν γενει η καρδια εγω θα στη γιατρεψω.......Τα συννεφα θα χω οδηγους.....και τα αστρα να φωτιζουν....τα ακριβα σου τα μαλλια λουλουδια θα στολιζουν......Οχι λουλουδια του βουνου......μητε αυτα του καμπου......μα των εφτα των θαλασσων τα πιο ομορφα θα βανω.......Θα φτασω ως τα περατα για να σου τα μαζεψω....και τη πληγη μες την καρδια θα σου τηνε γιατρεψω.......Αγκαλιασε με ουρανε...και μονη μη με αφηνεις και στο ματιων σου το απειρο εκει να με κρατησεις........Μη κλαψεις μου ποτε ουρανε.....και δακρυ να μη βγανεις και με χαμογελο γλυκο τον ηλιο να ζεστανεις......Κι εσυ μακρια δε γινετε ουρανε χωρις εμενα........μα ουτε κι εγω δεν το μπορω να ζω διχως εσενα.......Οπου κι αν εισαι ουρανε ....κατι παντα θα λειπει........Ανατολη διχως ηλιο γινετε????......θαλασσα διχως το νερο???..... Νυχτια διχως τ αστρα???.......χαρα διχως χαμογελο???....δακρυ διχως τ αλατι?........γευσεις να δινουν στη ζωη τα ονειρα να πλαθεις........
